W tym wykładzie, ostatnim z serii, zbadamy, czy naprawdę istnieje wyższy cel życia.
Naukowcy badali temat celu w życiu i jeden zespół stwierdził:
„Ludzie, którzy mają sens i cel w swoim życiu, są szczęśliwsi, mają większą kontrolę i czerpią więcej z tego, co robią. Doświadczają również mniej stresu, niepokoju i depresji. Ale gdzie znajdujemy „sens i cel”? Odpowiedzi są różne dla każdego z nas, ale wszystkie wiążą się z czymś większym niż my sami”.
Starożytna nauka jogi głosi, że samorealizacja i urzeczywistnienie Boga są celem ludzkiej egzystencji. Poniżej znajdują się teksty wedyjskie, które zacytowałem w tej eksploracji najwyższego celu ludzkiego życia.
„Ten, kto narodził się jako istota ludzka, powinien uczynić swoje życie pomyślnym i pracować dla dobra wszystkich innych ludzi. Obowiązkiem każdej żywej istoty jest wykonywanie czynności opiekuńczych dla dobra innych swoim życiem, bogactwem, inteligencją i słowami. Poprzez swoją pracę, myśli i słowa, inteligentny człowiek musi wykonywać działania, które będą korzystne dla wszystkich żywych istot w tym życiu i w następnym.”
Caitanya Caritamrita Ādi-lila 9.41-43
Celem praktyki jogi jest przebudzenie mojego zapomnianego wiecznego związku z moim najdroższym przyjacielem, Duszą Najwyższą.
„Jedyny Najwyższy Pan żyje ukryty we wszystkich stworzonych rzeczach. Przenika On wszelką materię i przebywa w sercach wszystkich żywych istot. Jako zamieszkująca w nich Najwyższa Dusza (Paramatma) nadzoruje ich materialne czynności. Tak więc, chociaż Sam nie ma materialnych cech, Jest wyjątkowym świadkiem i dawcą świadomości”.
Śvetaśvatara Upanisad 6.11
„Jednak w tym ciele jest inny, transcendentalny podmiot radości, którym jest Pan, najwyższy właściciel, który istnieje jako nadzorca i zezwalający i który jest znany jako Najwyższa Dusza (Paramatma).”
Bhagavad-gita 31.23
„Dwa ptaki towarzyszące siedzą razem w schronie pod tym samym drzewem pippala. Jedna z nich delektuje się smakiem jagód drzewa, druga powstrzymuje się od jedzenia i zamiast tego czuwa nad swoim przyjacielem."
„Chociaż te dwa ptaki są na tym samym drzewie, cieszący się ptak jest pełen niepokoju i przygnębienia; ale jeśli w jakiś sposób zwróci się do swego przyjaciela Pana i pozna Jego chwałę, natychmiast uwolni się od wszelkiego niepokoju”.
Munaka Upaniszad, Śvetaśvatara Upaniszad i Ṛk-samhita 2.3.17
Przebudzenie boskiej i transcendentalnej miłości do Najwyższego jest najwyższym celem samej duszy.
„Religijność, rozwój ekonomiczny, zadowalanie zmysłów i wyzwolenie są znane jako cztery cele życia, ale przed miłością do Boga, piątym i najwyższym celem, wydają się one tak nieistotne jak słoma na ulicy”.
Caitanya Caritamrita Adi-lila 7.84
„Czysta miłość do Duszy Najwyższej jest wiecznie ugruntowana w sercach żywych istot. Nie jest to coś, co można uzyskać z innego źródła. Kiedy serce zostaje oczyszczone przez słuchanie i intonowanie, ta miłość naturalnie się budzi”.
Caitanya Caritamrita Madhya-lila 22.107